Bobby Jones en de Grand Slam

De term is voor het eerst gebruikt in golf voor de prestatie van Robert Tyre (Bobby) Jones (foto) om in één jaar in 1930 vier klassieke golfkampioenschappen te winnen: het US Amateur en The Amateur (Brits Amateur) alsmede het US Open en The Open (Brits Open). Uiteraard was het alleen mogelijk om deze vier kampioenschappen - major championships - te winnen als amateurgolfer.

Er is toen in de pers door het golfjournaille naarstig gezocht naar een geschikte benaming voor deze ongeëvenaarde prestatie van de legendarische golfer, die beschouwd werd als de beste golfer aller tijden. Door sommigen nog steeds. Het winnen van deze vier ‘majors’ werd onder meer de ‘impregnable quadrilateral’ genoemd. Uiteindelijk was de consensus om het winnen van deze vier klassieke majors in één kalenderjaar de ‘Grand Slam’ te noemen, een term gebruikelijk in het populaire bridge kaartspel. De klassieke Grand Slam van Bobby Jones is sindsdien nooit geëvenaard en zal in de toekomst waarschijnlijk ook niet geëvenaard worden door een amateurgolfer, omdat het spelniveau van de professional golfers te hoog is geworden en de onderlinge competitie te groot.

De moderne Grand Slam

In de jaren vijftig van de vorige eeuw begon onder invloed van de televisie in de VS golf een enorme populariteitsgroei onder fans en journalisten. Mede door grote kampioenen als Ben Hogan en de opkomst van de jonge Arnold Palmer ontstond bij de pers de behoefte om de titel Grand Slam een nieuw jasje te geven. In gesprekken tussen golfjournalisten en Palmer in het vliegtuig naar een volgend golftoernooi werd besloten de moderne Grand Slam in het leven te roepen en vier professionele toernooien te selecteren. Dit werden vanzelfsprekend het US Open- en Brits Open-kampioenschappen (onderdeel van de klassieke Grand Slam van Bobby Jones), en daaraan toe te voegen het Masters Tournament (als hommage aan de nog levende legendarische Bobby Jones), alsmede de USPGA (het belangrijkste kampioenschap in de VS, dat openstond voor alle professional golfers). Hiermede kreeg de moderne Grand Slam weliswaar een sterk Amerikaans karakter, maar stond tegelijkertijd open voor de beste professional golfers wereldwijd.

Aangetekend zij dat de USPGA een matchplay kampioenschap was, waarvan de kwalificatiewedstrijden overlapten met het Brits Open. Mede daarom werd in 1958 besloten het USPGA om te zetten in een strokeplay wedstrijd en het kampioenschap later in het jaar te agenderen, waardoor de overlap met het Brits Open vermeden werd.

De Triple Crown en Tiger Slam

Concluderend bestaat de moderne Grand Slam sinds 1958 als voortzetting van de klassieke Grand Slam van Bobby Jones. Sedert de instelling van de moderne Grand Slam is deze nog door geen enkele golfer bereikt. Wel kwam Tiger Woods dichtbij door de vier major titels achtereen te winnen maar niet in hetzelfde kalenderjaar. Dit wordt in de wandelgang de Tiger Slam genoemd.

Saillant detail is dat het Masters Tournament, dat in 1933 gedoopt is als Augusta National Invitation Tournament, officieel geen kampioenschap maar nog steeds een invitatietoernooi. Echter, de kwalificatievereisten zijn zodanig aangepast dat het gelijkwaardig is aan een open kampioenschapswedstrijd. Wel worden vast de amateurkampioenen van bepaalde landen uitgenodigd deel te nemen. Dit is een traditie ingesteld door Bobby Jones als amateurgolfer.

Ten slotte zij opgemerkt dat in 1953 de grote golfer Ben Hogan eerst het Masters-toernooi won en vervolgens het US Open en daarna voor het eerst afreisde naar Schotland om op Carnoustie het Britse Open met overmacht te winnen. Als het USPGA in het najaar was gehouden, dan had Hogan zeker een grote kans gehad om de later ingestelde moderne Grand Slam te bereiken. De prestatie van Ben Hogan om deze drie majors te winnen wordt ook de Triple Crown genoemd (in navolging van de belangrijkste prestatie in het paardenrennen).

Op de vraag wie het dichtst bij de Grand Slam gekomen is, Ben Hogan of Tiger Woods, moet het antwoord luiden Ben Hogan, omdat hij theoretisch de kans had om ‘in hindsight’ zijn vierde major en laatste te winnen in hetzelfde kalenderjaar. Overigens is de Triple Crown van Ben Hogan ook nooit geëvenaard. En een Triple Crown-winnaar heeft tegenwoordig altijd de kans op de Grand Slam. Hoe spannend kan dat zijn!

Tip
Lees het boek The Grand Slam van Mark Frost.

Keer terug naar de pagina Onze historie - publicaties en artikelen.