'Terugschroeven' van de golfbal niets nieuws

In de afgelopen decennia zijn de beste spelers de bal steeds verder gaan slaan, waardoor steeds meer golfbanen niet langer een echte test voor de topgolfers zijn. Golfbanen verlengen, dat is lang niet altijd mogelijk. En als het wel kan. kost het ruimte en is er nog meer water nodig om de baan in droge tijden in goede conditie te houden.

De R&A en USGA willen een einde maken aan de noodzaak om championship courses te verlengen en de regelinstanties hebben in maart 2023 aangekondigd dat ze dit vanaf 2026 willen gaan realiseren met behulp van een 'local rule'. Kort gezegd is het idee dat die plaatselijke regel alleen zal gelden bij wedstrijden van de Tours en bij kampioenschappen voor topamateurs. De beste golfers van de wereld moeten dan spelen met een 'toernooibal' die minder ver vliegt dan de huidige topballen. De plaatselijke regel zal niet gelden voor recreatiegolfers.

Het is nog niet zeker of de 'roll-back van de golfbal' (het terugschroeven van de lengte die een golfbal kan vliegen) doorgaat (meer hierover is te lezen in een artikel van GOLF.NL). Wat wel zeker is, en dat is iets dat niet iedereen weet, is dat het niet de eerste roll-back van de golfbal is. 

Een kort geschiedenis van de golfbal

Ongeveer 1400-1850: de featherie

De featherie was een kostbare bal (de bal was duurder dan een golfstok) en bijzonder kwetsbaar. De gemiddeld professional/topamateur kon er bij een afslag met een driver ongeveer 200 yards (180 meter) mee halen. (Er is wel verder mee geslagen maar dan betrof het slagen op uitgedroogde fairways met een sterke wind mee.)

1848-1905: de guttie

De guttie was een massief rubberen bal (gutta percha). Deze bal was duurzaam, relatief goedkoop en waterbestendig. De gemiddelde afslag van de beste professionals met een guttie ging niet verder dan een afslag met een featherie. In het guttie-tijdperk is de bal aerodynamischer geworden door markeringen en uiteindelijk omgekeerde dimples toe te voegen.

1899-1990: de 3-piece wound ball

Deze bal, uitgevonden in 1899 door de Amerikaan Coburn Haskell, vloog significant verder dan de voorganger (de guttie). Spelers wonnen meer dan 40 yards (36 meter) aan lengte als ze met een driver een Haskell wegsloegen. Er waren geen beperkingen voor deze ballen, noch qua gewicht noch qua maat.

De introductie van de Haskell maakte het noodzakelijk dat wedstrijdbanen verlengd werden. En in 1931 werd een eerste roll-back van de bal noodzakelijk geacht. Er zijn toen limieten vastgesteld voor het gewicht en de maat van een golfbal. De longhittters in die tijd verloren door die regelwijziging 20 tot 30 yards in afstand (18 tot 27 meter).

Maar in de loop van de 20ste eeuw wisten fabrikanten al snel weer betere ballen te maken die verder vlogen. Dat leidde in 1983 (en een paar jaar eerder al voor pro's) tot een tweede roll-back. In dat jaar is de golfbal met een Brits formaat (1,62 inch) verboden en werd de Amerikaanse golfbal (1,68 inch) de standaard. Golfers die buiten de VS speelden, verloren weer 20 tot 30 yards aan afstand.

1999-heden

Toen Titleist de Pro V1 op de markt bracht, wisten spelers met een aangepaste techniek 20 tot 30 yards aan afstand te winnen. Bovendien slaan ze in zij- en tegenwind rechter. Dat komt omdat de moderne bal veel minder spint. Met metalwoods kan met de moderne bal een 'smash factor' van 1,50 gehaald worden (balsnelheid gedeeld door clubsnelheid, een balsnelheid van 150 mijl per uur gedeeld door een clubhoofdsnelheid van 100 mijl per uur). Lange tijd was een smash factor van 1,4 het hoogst haalbare.

2026

De oplossing die de R&A en USGA voorstellen voor 2026 en de jaren daarna is niks nieuws onder de zon. Het is een herhaling van de geschiedenis: er moet volgens de regelmakers in golf iets gebeuren om de beste golfbanen van de wereld relevant te houden voor moderne spelers.

Van links naar rechts boven: Featherie (circa 1850), Smooth Guttie (circa 1855), Line cut Guttie (circa 1875), Vardon Flyer Guttie (circa 1899).
Van links naar rechts onder: Haskell wound bal (circa 1902), Square mesh Dunlop 1,62 (circa 1925), Dunlop 65, 1,62 (circa 1965), Titliest Pro V1 (circa 2010).

Iain Forrester is professional en lid van de NGF Commissie Erfgoed. Vragen over de geschiedenis van golfmateriaal? Stuur een mail: info@golfgeschiedenis.nl.

Keer terug naar de pagina Onze historie - publicaties en artikelen.