Bestuurslid, je moet het maar willen...

Jeroen Stevens is directeur van de NGF, Gerard Louter is golfjournalist en commentator bij Ziggo Sport. Iedere maand gaan ze met elkaar in gesprek over allerlei zaken die spelen in de golfsport.

Jeroen, ik wil deze keer graag aftrappen om een misverstandje uit de weg te ruimen. “Een belachelijk slecht interview”, “heel goed en informatief interview”, “wat een kritiekloos interview”, er wordt opmerkelijk veel gereageerd op onze maandelijkse e-mailwisseling en geregeld hebben mensen het dan over een interview. Maar Stevens & Louter is geen interview. Persoonlijk zie ik het als een conversatie over allerhande golfonderwerpen op een voor Nederlandse begrippen ongekend hoog niveau tussen twee zeer beschaafde en welbespraakte heren. Anderen zien het als een slappe babbelrubriek tussen de NGF-directeur en een wat slijmerige niet geheel onafhankelijke golfjournalist. Dat kan natuurlijk, maar een interview is Stevens & Louter in ieder geval niet. Dit gezegd hebbende, is er een dringende kwestie die speelt in Nederland golfland die jij deze keer aan de orde wilt stellen? Zo niet, lijkt bestuurslid zijn van een golfclub mij wel een aardig onderwerp, want op Broekpolder, waar ik lid ben, gebeuren er bijzondere dingen.

Je verrast me met dat onderwerp Gerard, maar er valt zeker genoeg interessants over te zeggen. In ons kleine landje hebben we maar liefst 25.000 sportverenigingen die voornamelijk bestuurd worden door vrijwilligers. In golf is dit niet anders en ik denk dat van de ruim 200 golfbanen rond de 60 tot 70 procent bestuurd wordt door vrijwilligers. Zij doen dit veelal uit liefde voor de vereniging, wat prijzenswaardig is, dus laat ik vooral beginnen met mijn waardering uit te spreken. Maar bestuurslid zijn van een golfclub is zeker niet altijd een benijdenswaardige functie. Zoals je begrijpt heb ik vanuit mijn functie veel contact met bestuurders en ik kan je zeggen dat ik regelmatig denk: waarom doen jullie dit?! Het kost deze mensen zeeën van tijd met als beloning dat zij vaak de kop van jut zijn. 

Op Broekpolder hebben we te maken gehad met wat ik maar even de logo-rel noem. Zoals je weet is onze baan gerenoveerd met nieuwe greens en grote aanpassingen aan de holes. Het wordt mooi, veel meer variatie in de holes, Broekpolder wordt een stuk leuker om te spelen. Het bestuur had bedacht dat bij de renovatie een modernisering van het logo een goed idee was. Sinds de opening van de baan in 1983 is het logo een golfende kikker, het nieuwe logo zou een kikker 2.0 worden, zonder golfclub in de klamme handjes maar in een atletische starthouding, helemaal klaar om de glorieuze toekomst van Broekpolder in te springen. Dat voorstel heeft binnen de club tot felle discussies geleid en uiteindelijk tot een enquête onder de leden. De uitslag: het oude logo met golfende kikker blijft gehandhaafd, tot teleurstelling van het bestuur. Ik moest eerlijk gezegd wel gniffelen om al dat gekwaak over een logo, maar de lol werd minder toen ik deze regels las in een nieuwsbrief over de enquête: “Teleurstellend was wel dat een aantal leden meenden stijlloze en respectloze teksten naar het bestuur te kunnen sturen. Het schijnt een aantal leden niet duidelijk te zijn dat het bestuurswerk vrijwillig is en met veel inzet en naar eer en geweten en beste kunnen wordt gedaan.” Ik dacht lid te zijn van een redelijk chique oude-9 club Jeroen, waar mensen zich weten te gedragen, maar dat valt kennelijk een beetje tegen.

Tsja, ik kan alleen maar bevestigen dat het er af en toe heftig aan toe gaat op clubs en dat is natuurlijk heel triest. Wel is de vraag gerechtvaardigd of het goed gaat in de golfwereld met de bestuurlijke kwaliteiten van al deze vrijwilligers. Het antwoord daarop is ja en nee. Ja, want de kwaliteit van onze vrijwilligers is over het algemeen zeer goed, het zijn hoogopgeleide mensen met veel ervaring en een enorme passie voor de golfsport. Nee, want de samenstelling van veel besturen is een punt van zorg, doorgaans zijn het vooral oudere mannen en heel weinig jonge mensen en vrouwen. Ik hoor je nu al denken Gerard, daar heb je Stevens weer met zijn tekort aan jonge mensen en vrouwen. Maar hier begint het allemaal wel mee. Als er in de besturen geen goede vertegenwoordiging is van alle ‘begeerde’ doelgroepen in golf, is het resultaat vaak dat de randvoorwaarden om deze groepen aan je te binden er ook niet zijn. Begrijpelijk en verklaarbaar maar wel een probleem.

Ik snap wel dat er weinig jonge bestuursleden zijn op golfclubs. Het lijkt me lastig te combineren met een drukke baan en een gezin en dan krijg je kennelijk ook nog te maken met gezeik van ontevreden leden die vaak alleen aan hun eigenbelang denken. Logisch toch dat die jonge mensen hun kostbare vrije tijd liever buiten op de golfbaan doorbrengen dan in een stoffige bestuurskamer. Maar besturen die bestaan uit louter oudere mensen hebben (te) weinig oog voor wat er moet gebeuren om jonge mensen aan te trekken of zien daar het belang niet van in, is dat wat je bedoelt te zeggen Jeroen? 

Dat is precies wat ik bedoel! Overigens denk ik dat er wel degelijk jonge mensen bereid zijn in besturen plaats te nemen. Twaalf vergaderingen per jaar is prima te doen, je moet alleen niet verwachten dat ze daarnaast nog dagen aan uitvoering spenderen. En je kunt je ook afvragen of dat wel zou moeten, dat kunnen andere vrijwilligers prima doen. Het bestuur met één of twee portefeuilles uitbreiden is ook een optie, de taken verdelen over meerdere mensen. Op de ‘klassieke manier’ besturen gaat inderdaad niet werken voor jonge mensen, maar in een meer toezichthoudende rol zie ik zeker mogelijkheden. Het is ook gewoon verstandig dit te doen en waar een wil is, is een weg. Besturen met een goede mix in leeftijd en gender zorgen voor een betere dynamiek. Dat maakt het voor iedereen in het bestuur leuker en uiteindelijk ook succesvoller. En zoals ik al zei, het kan wel degelijk. Amelisweerd heeft sinds kort een vrouwelijke voorzitter van 29 jaar.

Een voorzitter van een Nederlandse golfclub die pas 29 jaar is en ook nog vrouw, halleluja! Ik zag mezelf in de toekomst als de gedroomde voorzitter van Golfclub Broekpolder en de NGF, die twee functies leken me door mij prima te combineren, maar ik word volgend jaar al zestig dus bij deze zie ik daarvan af, te oud dus ongeschikt. Ik heb trouwens meteen op de website gekeken van Amelisweerd en de voorzitter heet Suzanne van Daal. Op foto’s ziet Suzanne er heel fris en jeugdig uit en ik hoop dat dat nog even zo blijft nu ze een golfclub gaat leiden. Hoe dan ook lovenswaardig dat Suzanne dit doet en hopelijk wordt het een succes en gaan er in de toekomst meer jonge mensen (m/v) kiezen voor bestuursfuncties. 

Dat hoop ik ook Gerard. Het helpt enorm als we er met elkaar voor zorgen dat al onze vrijwillige bestuurders hun werk kunnen doen op een prettige manier. Een golfbaan is niet makkelijk te exploiteren, geef bestuurders de kans de club een jaar of zes op een goede manier te runnen. Een bestuur moet oog hebben voor de problemen die op korte termijn spelen, maar een langetermijnvisie is minstens zo belangrijk, zodat de club over twintig jaar van nu ook nog gezond is. Kritisch zijn op het bestuur is natuurlijk prima, maar wel graag op een positieve manier. Het komt nu nog te vaak voor dat besturen teleurgesteld aftreden, omdat leden niet kunnen en willen accepteren dat er een paar wedstrijden van de speelkalender verdwijnen, boos zijn en dat ook duidelijk laten blijken omdat er flexibele lidmaatschappen ingevoerd moeten worden of omdat er op een onaangename manier ophef ontstaat over de verbouwing van een clubhuis wat niet mooi wordt gevonden of, zoals op jouw club, de mogelijke verandering van een logo. 

Over logo’s gesproken, verdient deze succesvolle rubriek inmiddels niet een fraai logo? Een afbeelding van onze pratende hoofden bijvoorbeeld. Voor een tonnetje of wat weet een reclamebureau daar vast wat moois van te maken.

Een logo lijkt me overbodig Gerard, ik hoop vooral dat wij met onze mailwisseling mensen over bepaalde onderwerpen in golf een beetje aan het denken kunnen zetten. Veel plezier op Broekpolder en tot de volgende keer!

Lees ook de vorige aflevering: De competitie piept en kraakt.