Stevens & Louter: is er geen interesse voor vrouwengolf?

Jeroen Stevens is directeur van de NGF, Gerard Louter is golfjournalist en commentator bij Ziggo Sport. Iedere maand gaan ze met elkaar in gesprek over allerlei zaken die spelen in de golfsport.

Jeroen, september is de maand van de grote teamgolftoernooien, de Solheim Cup is net geweest en deze week natuurlijk de Ryder Cup. Voor we het gaan hebben over die twee evenementen eerst nog even het Big Green Egg Open eerder deze maand op de Hilversumsche. Dat was een prachtig toernooi, mooi golf, de baan lag er perfect bij, een bescheiden maar heel gezellig tentendorp en het buikspek van het grote groene ei van de titelsponsor was heerlijk sappig. Wel heel teleurstellend de geringe hoeveelheid publiek. Op zondag bij de slotdag rond de green van hole 18 kwam ik grof tellend tot hooguit vijfhonderd toeschouwers. Hoe kan dat toch? Is er simpelweg geen interesse in vrouwengolf?

Nou, interesse was er zeker wel maar niet genoeg. Laten we beginnen met het glas halfvol. In de aanloop naar het toernooi hebben we heel veel publiciteit gekregen, niet alleen in golf- en sportmedia, maar juist opvallend veel in andere tijdschriften, websites en op social media. En dan heb ik het over aandacht voor golf en specifiek vrouwengolf. Daarmee hebben we grote groepen mensen bereikt die anders zelden of nooit iets over golf zien of lezen, zonder het Big Green Egg Open was dat nooit gelukt. Alles bij elkaar heeft het toernooi een kleine vierduizend toeschouwers getrokken en meer dan tienduizend mensen hebben naar de uitzendingen van Big Green Egg Open Radio geluisterd. En ja, als er dan op zondag vijfhonderd mensen bij de ontknoping zijn, is het glas weer halfleeg. Dus er is interesse maar we willen en moeten naar beduidend meer. Had ik je al eens gezegd dat van alle media-aandacht wereldwijd in golf slechts vier procent naar vrouwengolf gaat? Vind je het dan raar dat de verhoudingen scheef zijn.

Ik wist dat het verschil groot is, maar vier procent is wel heel erg triest. Ik las een tijdje terug dat van alle sponsorgelden wereldwijd in sport slechts negen procent naar vrouwensport gaat, dat is ook bedroevend weinig. Jij was bij de Solheim Cup, op televisie zag het er spectaculair uit, maar hoe was het daar ter plekke?

Ik was daar om met een aantal anderen vanuit de NGF en Bernardus te leren voor ‘onze’ Solheim Cup in 2026. Wat is dit toch een geweldig event Gerard. Hier wordt weer duidelijk hoe anders teamsport is versus individuele sport. Je onderdeel van een team voelen en het hebben van een gezamenlijke ‘vijand’ staat garant voor spektakel, veel emotie bij de speelsters en het publiek dat uit zijn dak gaat. En het niveau is werkelijk waar ongelooflijk, dat realiseren veel mensen zich niet. Speelsters rise to the occasion! Onder enorme druk slaan deze vrouwen op de momenten dat het moet de meest onwaarschijnlijke ballen, chips-in, ‘dooie’ birdies, holes-in-one, alles komt voorbij. Zaterdagmiddag liep ik mee met een fourball waarbij Europa 8 onder was na 8 holes en 11 na 17… pas toen wonnen ze met slechts 2 up. Ben je 9 onder na 17 holes en verlies je. En dan de zondag, wat een climax! Een eindsprint van Europa vanuit een uitzichtloze situatie. Met als heldin Carlota Ciganda die in eigen land met twee ‘dooie’ birdies eindigt tegen de nummer drie van de wereld Nelly Korda om de stand op 14-14 te brengen en de Solheim Cup in Europa te houden. WOW! Ik kan echt niet wachten tot 2026. Met Bernardus als baan die veel geschikter is dan Finca Cortesin, gaan we in 2026 echt iets heel unieks meemaken in ons kleine golflandje!

Ik heb een groot deel van de Solheim Cup op tv gezien en Finca Cortesin is veel te heuvelachtig, zeker voor de toeschouwers die wilden meelopen. Zelfs Sifan Hassan zou na 18 holes uitgeput half struikelend bij de laatste green arriveren. De boze toeschouwers die klaagden dat halverwege de eerste dag in de hitte al het water uitverkocht was, was ook niet bepaald reclame voor de organisatie. Veel mensen hadden zo’n droge keel dat olé olé olé scanderen niet eens meer lukte.

Ik denk dat we met alle respect kunnen stellen dat Finca Cortesin niet de meest geschikte venue was voor dit evenement. Maar zelfs dan kan je vaststellen dat de Solheim Cup, met als grotere broer de Ryder Cup, ongelooflijke succesformules zijn, een enorme reclame voor de golfsport. Of het nou meteen leidt tot meer golfers zou ik niet durven beweren, maar dat je met een goed programma voor golf in de breedte hiermee mensen bindt in de golfsport staat voor mij vast. Grote golfevenementen in Nederland zijn goed voor onze sport dus ik kijk nu al enorm uit naar 2026. Maar deze week natuurlijk de Ryder Cup… kan niet wachten.

Als de laatste bal geslagen is in de Ryder Cup denk ik altijd dat twee jaar wachten tot de volgende editie veel te lang is, ieder jaar zou beter zijn. Maar tweejaarlijks is uiteindelijk toch het beste, dan wordt het verlangen groter en als die week dan eindelijk aanbreekt… Ik ben de laatste tijd vrij succesvol in voorspellen, bij Ajax-Feyenoord had ik 0-5 gezegd en zonder die ellende met de supporters en het staken was dat ook de uitslag geworden. Het restant wordt nu net na onze deadline gespeeld maar ik blijf bij 0-5 (3 x Santi Giménez). Mijn voorspelling voor de Ryder Cup: Europa wint, 15,5 – 12,5. Wat denk jij?

Laat ik het dan op 14,5-13,5 voor Europa houden. Spannend zal het ongetwijfeld weer worden en je hoeft maar één jaar te wachten Gerard, volgend jaar is in de USA alweer de volgende Solheim Cup zodat het event terugkomt in even jaren.

Ja, dat is waar ook, 13, 14 en 15 september 2024 op de Robert Trent Jones Golf Club in Gainesville, Virginia. Daar is vier keer de Presidents Cup bij de mannen gespeeld, mooie baan, vooral de holes rond Lake Manassas zijn schilderachtig. Ik zet die datum vast in de agenda, ga ervan uit dat ik volgend jaar met jou mee moet zodat ook ik goed ben voorbereid op de Solheim Cup twee jaar later in Nederland.

Lees ook het vorige gesprek tussen Jeroen Stevens en Gerard Louter.