De benen van de vloer op Toxandria
15 december 2024
Ditmaal buigen we ons over een interessante foto die in het clubhuis hangt van de Noord-Brabantsche Golfclub Toxandria.
In een editie van GOLFjournaal in 2003 blikte historicus R. Aeg. Timmerman terug op het 75-jarige bestaan van Toxandria en besprak hij het feestboek waarvan hij ook de auteur was (Een golfclub in Brabant, Driekwart eeuw in Toxandria). Op bladzij 89 wordt de foto beschreven die ook in het clubhuis hangt. Het onderschrift luidt: "De harmonie Vondel en enthousiaste leden van Toxandria verwelkomen de winnaar van het Internationale Open van 1950." Onderstaande tekst is gebaseerd op de historische feiten in de tekst van Timmerman.
De organisatie van het Internationale (Dutch) Open in 1950 was een hoogtepunt in de geschiedenis van Toxandria. Het is nauwelijks voor te stellen hoe kleinschalig toen alles nog was. In enkele weken nam Toxandria de organisatie van het evenement over van de Eindhovensche Golf, nadat het NGC (nu de NGF) de baan in Valkenswaard had afgekeurd. Er deden 40 spelers mee, van wie de helft buitenlander, voornamelijk Schotten, Engelsen en Belgen, plus een Fransman en een Italiaan. Twee vermaarde beroepsspelers kwamen uit Buenos Aires: John Cruickshanks en Roberto de Vicenzo, voor wie de reis werd betaald door KLM.
De Vicenzo, 27 jaar, was een rising star. Hij was als caddie begonnen bij Cruickshanks, een Schot, die al lang in Argentinië als golfleraar werkte. Beiden deden eerst mee aan het Brits Open op Royal Troon, waar de Vicenzo tweede werd.
Het laat zich raden dat De Vicenzo het Dutch Open met ruime cijfers won. Hij verbeterde het baanrecord met maar liefst vijf slagen, tot 63, kwam in in vier rondes tot 269 slagen (elf onder par) en had veertien slagen minder dan 'Cruicky' die tweede werd. Zijn zege op Nederlandse bodem was niet zijn eerste en ook niet zijn laatste. Hij behaalde de meeste overwinningen van alle professionals in de geschiedenis van golf, in het totaal 215 titels.
In 1967 won hij het Brits Open, toen het belangrijkste toernooi ter wereld, waarbij hij grote spelers als Jack Nicklaus, Arnold Palmer en Gary Player versloeg. Hij was toen 44 en werd beschouwd als een veteraan op zijn retour, maar dat was geenszins het geval. Het jaar daarna was hij op weg dit kunststukje te herhalen in de Masters. Hij had net een van de beste rondes in de geschiedenis van het toernooi gespeeld, 31 op de front nine voor een totaal van 65. Met dat resultaat had hij de volgende dag een play-off tegen Bob Goalby moeten spelen. Maar wat een deceptie: zijn speelpartner, Tommy Aaron, had de kaart van de Argentijn verkeerd ingevuld met een vier op de 17de hole, terwijl Vicenzo birdie had gemaakt. De Vicenzo merkte de fout niet op en signeerde de kaart. Door dit resultaat, één slag meer, kwalificeerde hij zich niet voor de play-offs.
Terug naar de foto, die vlak voor de prijsuitreiking van het Dutch Open werd genomen. Voorzitter Ingen Housz sprak op het trapje van de grote zaal naar het terras, omringd door enkele tientallen belangstellenden. De harmonie Vondel uit Breda zorgde voor de muzikale omlijsting van de prijsuitreiking. Men voorzag al op zaterdag dat De Vicenzo op zondag zou gaan winnen. Zodoende vroeg men de dirigent van het orkest de in allerijl in Amsterdam bestelde pianopartituur van het Argentijnse volkslied tot een muziekstuk voor de harmonie te bewerken. Tot diep in de nacht was hij daarmee bezig.
De hele zondag oefende de harmonie - na de vroegmis natuurlijk - en aan het eind van de dag klonk het volkslied plechtig tussen de dennen van Molenschot. De zichtbaar geroerde De Vicenzo kwam ook in zijn eigen taal niet meer uit zijn woorden toen hij de prijs in ontvangst nam. De muziek werkte ook aanstekelijk op het Brabantse publiek. De beentjes gingen los van de grasmat. Het werd laat die avond in Brabant, wat in de jaren daarna uitgroeide tot een jaarlijkse traditie in de Nederlandse golfwereld.
In 1965 was Toxandria nogmaals gastheer van Het Dutch Open, en dat was meteen ook de laatste keer. De accommodatie was toen nog net toereikend, maar daarna werd het aantal bezoekers te groot voor de baan in Molenschot.
Meer historische informatie over het Dutch Open van 1950: ga naar deze pagina van golfgeschiedenis.nl. Meer historische informatie over Toxandria: ga naar deze pagina van golfgeschiedenis.nl.
Oproep
De Commissie Erfgoed wordt graag geattendeerd op bijzondere foto’s in clubhuizen. Neem contact op via info@golfgeschiedenis.nl.
Keer terug naar de pagina Onze historie - publicaties en artikelen.