Inhoud caddie

Waarom krijgen hogere handicappers nu minder slagen op par-3 en par-3/-4 banen?

Dit betreft het antwoord op een vraag die relevant was bij de overgang van het EGA-handicapsysteem naar het Wereld Handicap Systeem, maar nu niet meer relevant is. Ga terug naar de lijst met veelgestelde vragen.

Het komt voor dat een speler bij een 9-holes ronde op een par-3 baan voor de invoering van het Wereld Handicap Systeem bijvoorbeeld 17 slagen meekreeg en na de invoering van het WHS bijvoorbeeld 12. Hoe kan dat?

Dit is een gevolg van een basisprincipe van het WHS: de handicap van iedere speler wordt sinds de invoering van het WHS op precies dezelfde manier berekend.

  • Bij iedereen is de handicap het gemiddelde van de beste 8 dagresultaten in de laatste 20 ronden. (Bij minder dan 20 scores wordt deze tabel gevolgd.)
  • Alle handicaps kunnen dalen en stijgen, ook handicaps boven de 36.
  • Iedereen kan 9-holes qualifying ronden spelen, ook spelers met een handicap onder de 4,5.
  • De methode voor het bepalen van het aantal handicapslagen in een ronde is voor alle handicaps gelijkgetrokken.

Op par-3 banen (en par-3/-4 banen) werkt alles nu dus precies hetzelfde als op 'grote' banen. Dus ook op korte banen wordt het extra aantal slagen dat een speler meekrijgt nu bepaald door de ratio van de slope rating van de baan ten opzichte van de slope rating van de standaard baan (113). Dit geldt dus ook voor spelers met een handicap boven de 36. Bij korte banen met een slope rating lager dan 113 is dit dus een getal kleiner dan 1.

Oftewel, de combinatie van twee veranderingen leidt er toe dat spelers met een hoge handicap op korte banen minder slagen meekrijgen dan zij gewend waren.

  1. Een identieke methode voor het bepalen van het aantal handicapslagen voor handicaps onder de 36 en boven de 36. (Tot 2021 was de maximale handicap in de meeste landen nog 36 en tot 1 maart 2021 kon een Nederlandse handicap tussen de 36 en 54 niet stijgen.)
  2. Nederland en Spanje zijn de enige twee landen die meedoen aan een pilot om handicapping op korte banen mogelijk te maken. (Voor de grote meerderheid van de spelers in de wereld bestaat deze mogelijkheid nog niet.)

Dat spelers met een hoge handicap op korte banen nu minder slagen meekrijgen dan voor de invoering van het WHS, dat is met name voor spelers die in het traject zitten om handicap 54 te halen natuurlijk even schrikken. Maar dit is een gevolg van de invoering van het WHS waar niks aan te doen is en dat na verloop van tijd tot juiste handicaps gaat leiden. Want al voor de invoering van het WHS bleek dat spelers op par-3 (en par-3/-4) banen iets 'te gemakkelijk' handicap 54 konden behalen. Dat had voordelen maar ook een groot nadeel, want zodra deze spelers op een wat langere baan gingen spelen, kregen ze wel het juiste aantal slagen mee en bleek het voor hen een grote opgave om met dat aantal slagen een goede score te behalen. De overgangsperiode is voor veel spelers een vervelende situatie maar uiteindelijk leidt de WHS-methode ertoe dat de handicaps van spelers die voornamelijk op korte banen spelen beter overeenkomen met de handicaps van spelers die vooral op lange banen spelen.

Het is belangrijk om spelers aan te moedigen om zoveel mogelijk qualifying scores in te voeren ... 

  • Want zodra een speler 20 of meer scores in zijn/haar handicapgeschiedenis heeft, gaan de 'soft cap' en 'hard cap' werken. Dit zijn twee mechanismen die ervoor zorgen dat de handicap van een speler na enkele slechte scores niet te veel stijgt. Maar deze mechanismen treden dus pas in werking als de handicapgeschiedenis van een speler uit 20 of meer scores bestaat.
  • Als een speler een extreem goede score inlevert, dan treedt het mechanisme 'exceptionele score' in werking. De handicap wordt dan extra verlaagd.

Lees ook deze FAQs:

Is de 'hard cap' toegepast bij de omzetting van EGA- in WHS-handicaps?

De 'hard cap' was geen transitiemechanisme en is dus niet gebruikt bij de transitie van EGA- naar WHS-handicaps in gevallen dat de eerste WHS-handicap van een speler meer dan 5 punten hoger was dan zijn of haar laatste EGA-handicap.

De hard cap is een mechanisme van het WHS en treedt in werking als de handicap bij een nieuwe score meer dan 5 punten stijgt - mits een speler 20 of meer scores in zijn/haar handicapgeschiedenis heeft. Bij de 20ste score bepaalt de computer voor het eerst een 'low handicap index' van een speler. Vervolgens wordt bij elke nieuwe score gekeken of de nieuwe handicap van een speler meer dan 5 punten hoger is dan de laagste handicap over de laatste 12 maanden voorafgaand aan de laatste score.

Als de eerste WHS-handicap van een speler op 1 maart 2021 5,5 punten hoger was dan zijn/haar laatste EGA-handicap, dan is dat - als er geen foute data zijn berekend of data ontbreken - de uitkomst van de WHS-handicapberekening die is toegepast op de scores van deze speler. Een handicapverhoging op 1 maart 2021 van 5,5 punt of meer was niet vreemd. De stijging kon vooral behoorlijk groot zijn bij spelers die een EGA-handicap van 36 hadden en geregeld scores hebben ingeleverd maar nooit goede scores.

De hard cap is  op 1 maart 2021 met terugwerkende kracht toegepast bij de berekening van de eerste WHS-handicap van een speler, mits een speler op dat moment 20 of meer scores in zijn of haar handicapgeschiedenis had. Stel dat een speler met 48 scores op 1 juni 2019 een score heeft ingeleverd die leidde tot een WHS-handicapstijging van 5,2 punten, dan is die handicapstijging op 1 juni 2019 op basis van de hard cap beperkt tot 5,0 punten.

Ga terug naar de lijst met veelgestelde vragen.